ölçeği ben olan bir zaman
kifayetsiz kelimeler yaktı içimi
güzellik algısının olmadığı bir dünya
bilinçsizliğin bilinç sanıldığı bir distopya
arzular sevgiye yorumlandı
zaman aktı geriye ne kaldı?
bir karıncanın ayak seslerinde aradık belki kendimizi
yanlış ruhlarda erittik kalbimizi
tüm yapraklarını dökmüş bir ağaç dalı misali
tüm duygularımızı saçtık
bunun bir sonu var sandık
ölçeği ben olan bir zaman
yersiz zamanlarda akıttığım yaşlar
dağ sandığım duvarlarımı delip geçti
biriktirdi okyanuslar
büyük bir şımartıyla aydınlatıyor güneş
acıtarak okşuyor gözlerimi
bir yel esti hafifçe
sen kokuyor
ölçeği ben olan bir zaman
ellerimin arasından akıp gidiyor
